On the road again and it’s amazing!
Door: Boukje
Blijf op de hoogte en volg Boukje
01 Maart 2014 | Nieuw Zeeland, Tapawera
Hallo lieve allemaal,
Vandaag, woensdag 26 februari, ben ik al weer langer dan een week on the road. En ik kan jullie vertellen dat dat echt fan-tas-tisch is!
Het afscheid met de familie was wel even lastig, lastiger als ik had verwacht. Maar gelukkig voelde het goed om weer op pad te gaan, dus dat maakte veel goed!
Op dinsdagavond ben ik naar Sydney gevlogen om daar de nacht door te brengen. Het toeval laat me deze reis niet in de steek, dat is al gebleken, Louise, mijn roomie uit Brisbane, woont in dezelfde straat als waar mijn hostel was. Zo konden we een snelle meet up doen en even snel bijkletsen! Erg leuk om zo mijn oude reisbuddy’s te ontmoeten en bij te kletsen.
Op woensdag vloog ik naar Auckland, eindelijk naar Nieuw Zeeland, waar ik al zoveel verhalen over gehoord had en zoveel foto’s van gezien. De vlucht was erg relaxt! Hij duurde maar 2 uur en 40 minuten, maar ik werd voorzien van alle nieuw uitgebrachte films, gratis drinken, een warme maaltijd en thee, wat een luxe!
Aangekomen in Auckland op het vliegveld maar meteen een Nieuw Zeelandse SIM kaart gehaald want mijn Australische had er niet zo veel zin in in NZ.
Daarna was het op zoek gaan naar het hostel dat Marjon al voor ons geboekt had. Ik moet zeggen dat deze trip wel wat zenuwen met zich meebracht: nieuw land, echt in mijn uppie en alles uitpluizen. Het is allemaal niet zo moeilijk, maar toch is het weer een mooie uitdaging!
Uiteindelijk het hostel gevonden, na een busrit van een half uur en aan 10 mensen de weg gevraagd te hebben, waarvan 9 het niet wisten, haha, werkt goed dus! ;)
Aangezien ik een enorme honger had ben ik eerst maar wat gaan eten in de internationale foodcourt. Wat wel een beetje jammer was was dat ik daar niet met mijn Australische/Nederlandse pinpas kon afrekenen, hoezo internationale foodcourt!? Nah goed, maar meteen even genoeg cash gehaald voor de eerste dagen!
Na het eten Marjon ontmoet in het hostel, ff bijgekletst en daarna een heerlijke nacht geslapen in een ontzettend gezellig en knus hostel! Volgende dag konden we onze campervan al ophalen in de ochtend ipv om 16:00 in de middag, ideal! Zo konden we meteen gaan doen waar we zin in hadden: de weg op en lekker kilometers gaan maken!
Als eerste zijn we naar Roturua gereden om daar onze eerste nacht in ons vannetje aan het Roturua lake te mogen slapen, was ontzettend mooi! Roturua staat bekend om zijn Geysers en het stinkt dus ontzettend in heel Roturua, gelukkig hadden wij een camping net buiten Roturua dus weinig last van de lucht, het is de zwavel die het er zo laat stinken. Wij vol goede moed toch naar de geyser van Roturua, de moed zonk ons echter in de schoenen toen we hoorden dat de entrée $48,50 was!! Omg…dat is echt to much voor een backpacker! Plus het feit dat de geyser maar een aantal keer per dag spuit en je dus de kans hebt dat je dat niet eens ziet! Dus we hebben ervoor bedankt en zijn verder gereden richting Taupo.
In Taupo vonden we een super mooie freecamping, het woord zegt het al, het is een camping waar je niets voor hoeft te betalen, ideal! En het brengt ook prachtige plekjes met zich mee! Het enige nadeel is dat de toiletten er te vies voor woorden waren, ik dacht na het gewend te zijn van festival toiletten het wel te kunnen doorstaan…maar helaas, ik bleek niet geschikt. Dus dat werd een gevalletje spoedcursus wildplassen….tussen de sandflies (kleine vliegjes die je bijten) mega fun dus! ;-) er waren een paar locals op de camping die de gasten aan het vermaken waren en iedereen uitnodigde voor een kampvuur een stukje verderop. Toen het donker werd aangeschoven bij het kampvuur, borreltje erbij en een erg gezellige avond gehad! De locals wisten de beste, en gratis, mooie plekken, dus daar hebben we de volgende dag mooi van kunnen genieten. Ze wisten een paar hotpools niet ver van de camping af. We zijn ernaartoe gereden en het was echt heerlijk! Het heeft mij even geduurd voordat ik erin dook aangezien het water niet heel schoon is en mijn huid ietsjes slechter is durfde ik het niet zo snel aan. Maar na een tijdje aankijken ben ik er toch ingedoken, zoiets maak ik niet heel vaak mee, dus zonde om er geen gebruik van te maken! Het was echt heerlijk en ik het er echt geen spijt van gehad! om de hoek was nog een hotpool die echt ontzettend heet was en waar ook niemand anders te vinden was, die moesten we dus ook even uitproberen!
Hierna zijn we doorgereden naar het Tongariro national park voor een nieuwe nacht op een mooie camping. Het lijkt wel alsof je hier geen camping kan vinden zonder mooi uitzicht, het is overal prachtig! Dit nationale park staat bekend om zijn Tongariro crossing, dit is een wandeling langs en over vulkanen en is een van de mooiste tochten in Nieuw Zeeland. Hij is 19,4 km lang en je zou er ongeveer 6,5 uur over doen. Ik heb heel erg getwijfeld aangezien ik, zoals velen van jullie wel weten, geen wandelfanaat ben…maar goed, als je die crossing niet doet in Nieuw Zeeland zou wel erg zonde zijn! Dus toch maar de moed bij elkaar geraapt en eraan toegegeven. We zouden in eerste instantie op zondag de crossing doen, maar het zou erg hard gaan waaien die dag en ze raden het ons af om de crossing te lopen. Maandag werd veel beter weer voorspelt en dus besloten we om ere en extra nachtje te blijven en erop te wagen dat het weer maandag beter zou zijn. Op zondag hebben we ingewandeld met een wandeling van 2 uurtjes, was een erg mooie wandeling!
Maandag bleek het een zeer mooie en goeie dag te zijn, mooi helder, zonnetje erbij, alleen het windje was koud! En aarbij moet gezegd worden dat het in de nacht 0 graden was!! Het was echt friezing koud, maar gelukkig werd het snel al wat warmer! Met goede moed en goed gevulde rugzakken begonnen aan de crossing. De eerste uurtjes gingen goed, tot ik bij de klim aamkwam en er nog een waarschuwingsbord stond of je wel zeker wist of je naar boven wilde…alleen met de blik naar boven en te zien hoe stijl het wel niet was begon ik heel erg te twijfelen en wilde ik eigenlijk omdraaien…gaat mij, als onervaren wandelaar en geen conditie, nooit lukken! Maar gelukkig had ik daar Marjon bij me, die heel geduldig was en me er echt wel doorheen gesleept heeft, niet alleen door dat stukje, maar de hele tocht hebben we een boel lol gehad, ondanks het vele afzien. Want afzien was het toch wel…google voor de lol maar eens op afbeeldingen tongariro crossing…het is zand, stenen, kiezels, drap en dan nog mega stijl….wat me er ook doorheen hielp was de gedachten dat ook oudere mensen en kinderen deze crossing deden, als hun het konden, kon ik het ook wel! Het was een lange toch, met vele uren lopen en meer dan 11 km dalen…wat miss nog wel het lastigste was, een paar uur lang alleen maar dalen. Maar de beloning na het klimmen was er wel, het was ontzettend mooi en het voelde ook echt als een overwinning! Ik was ontzettend trots op mezelf en op alle andere mensen want het is echt geen easy walk. Maar het voelde ontzettend goed toen we het einde haalde! Helaas wel met een eindspurt van 45 minuten omdat we anders de shuttle bus niet zouden halen…tenminste, dachten we, de shuttle was uiteindelijk 45 minuten te laat!
Ik heb nog veel meer meegemaakt en prachtige dingen gezien, ik moet eerlijk bekennen dat het ook echt een prachtig land is! We hebben tot nu toe ook erg geluk met het weer en elke dag hebben we een zonnetje bij ons, heerlijk! Hopen dat dit nog even aan houd!
On the road again and it’s amazing…het is echt zo! De vrijheid, ons vannetje, de mooie plekjes, de vrijheid, het is ultiem genieten! Ik weet niet welke dag het is, hoe laat of waar we gisteren waren of wat we gedaan hebben, de tijd vliegt en kan ik niet meer terug vinden….het is geweldig!
We hebben helaas wel veel minder bereik in de gebieden waar we nu zijn, nu hebben we (illegaal) gratis wifi, dus even snel gebruik van maken! Volgende keer krijgen jullie meer te horen, voor nu is de tijd helaas op en wordt het tijd om naar onze volgende bestemming te gaan!
Fijne carnaval voor iedereen! Alaaf!
Dikke kus en veel liefs uit Nieuw Zeeland!
Vandaag, woensdag 26 februari, ben ik al weer langer dan een week on the road. En ik kan jullie vertellen dat dat echt fan-tas-tisch is!
Het afscheid met de familie was wel even lastig, lastiger als ik had verwacht. Maar gelukkig voelde het goed om weer op pad te gaan, dus dat maakte veel goed!
Op dinsdagavond ben ik naar Sydney gevlogen om daar de nacht door te brengen. Het toeval laat me deze reis niet in de steek, dat is al gebleken, Louise, mijn roomie uit Brisbane, woont in dezelfde straat als waar mijn hostel was. Zo konden we een snelle meet up doen en even snel bijkletsen! Erg leuk om zo mijn oude reisbuddy’s te ontmoeten en bij te kletsen.
Op woensdag vloog ik naar Auckland, eindelijk naar Nieuw Zeeland, waar ik al zoveel verhalen over gehoord had en zoveel foto’s van gezien. De vlucht was erg relaxt! Hij duurde maar 2 uur en 40 minuten, maar ik werd voorzien van alle nieuw uitgebrachte films, gratis drinken, een warme maaltijd en thee, wat een luxe!
Aangekomen in Auckland op het vliegveld maar meteen een Nieuw Zeelandse SIM kaart gehaald want mijn Australische had er niet zo veel zin in in NZ.
Daarna was het op zoek gaan naar het hostel dat Marjon al voor ons geboekt had. Ik moet zeggen dat deze trip wel wat zenuwen met zich meebracht: nieuw land, echt in mijn uppie en alles uitpluizen. Het is allemaal niet zo moeilijk, maar toch is het weer een mooie uitdaging!
Uiteindelijk het hostel gevonden, na een busrit van een half uur en aan 10 mensen de weg gevraagd te hebben, waarvan 9 het niet wisten, haha, werkt goed dus! ;)
Aangezien ik een enorme honger had ben ik eerst maar wat gaan eten in de internationale foodcourt. Wat wel een beetje jammer was was dat ik daar niet met mijn Australische/Nederlandse pinpas kon afrekenen, hoezo internationale foodcourt!? Nah goed, maar meteen even genoeg cash gehaald voor de eerste dagen!
Na het eten Marjon ontmoet in het hostel, ff bijgekletst en daarna een heerlijke nacht geslapen in een ontzettend gezellig en knus hostel! Volgende dag konden we onze campervan al ophalen in de ochtend ipv om 16:00 in de middag, ideal! Zo konden we meteen gaan doen waar we zin in hadden: de weg op en lekker kilometers gaan maken!
Als eerste zijn we naar Roturua gereden om daar onze eerste nacht in ons vannetje aan het Roturua lake te mogen slapen, was ontzettend mooi! Roturua staat bekend om zijn Geysers en het stinkt dus ontzettend in heel Roturua, gelukkig hadden wij een camping net buiten Roturua dus weinig last van de lucht, het is de zwavel die het er zo laat stinken. Wij vol goede moed toch naar de geyser van Roturua, de moed zonk ons echter in de schoenen toen we hoorden dat de entrée $48,50 was!! Omg…dat is echt to much voor een backpacker! Plus het feit dat de geyser maar een aantal keer per dag spuit en je dus de kans hebt dat je dat niet eens ziet! Dus we hebben ervoor bedankt en zijn verder gereden richting Taupo.
In Taupo vonden we een super mooie freecamping, het woord zegt het al, het is een camping waar je niets voor hoeft te betalen, ideal! En het brengt ook prachtige plekjes met zich mee! Het enige nadeel is dat de toiletten er te vies voor woorden waren, ik dacht na het gewend te zijn van festival toiletten het wel te kunnen doorstaan…maar helaas, ik bleek niet geschikt. Dus dat werd een gevalletje spoedcursus wildplassen….tussen de sandflies (kleine vliegjes die je bijten) mega fun dus! ;-) er waren een paar locals op de camping die de gasten aan het vermaken waren en iedereen uitnodigde voor een kampvuur een stukje verderop. Toen het donker werd aangeschoven bij het kampvuur, borreltje erbij en een erg gezellige avond gehad! De locals wisten de beste, en gratis, mooie plekken, dus daar hebben we de volgende dag mooi van kunnen genieten. Ze wisten een paar hotpools niet ver van de camping af. We zijn ernaartoe gereden en het was echt heerlijk! Het heeft mij even geduurd voordat ik erin dook aangezien het water niet heel schoon is en mijn huid ietsjes slechter is durfde ik het niet zo snel aan. Maar na een tijdje aankijken ben ik er toch ingedoken, zoiets maak ik niet heel vaak mee, dus zonde om er geen gebruik van te maken! Het was echt heerlijk en ik het er echt geen spijt van gehad! om de hoek was nog een hotpool die echt ontzettend heet was en waar ook niemand anders te vinden was, die moesten we dus ook even uitproberen!
Hierna zijn we doorgereden naar het Tongariro national park voor een nieuwe nacht op een mooie camping. Het lijkt wel alsof je hier geen camping kan vinden zonder mooi uitzicht, het is overal prachtig! Dit nationale park staat bekend om zijn Tongariro crossing, dit is een wandeling langs en over vulkanen en is een van de mooiste tochten in Nieuw Zeeland. Hij is 19,4 km lang en je zou er ongeveer 6,5 uur over doen. Ik heb heel erg getwijfeld aangezien ik, zoals velen van jullie wel weten, geen wandelfanaat ben…maar goed, als je die crossing niet doet in Nieuw Zeeland zou wel erg zonde zijn! Dus toch maar de moed bij elkaar geraapt en eraan toegegeven. We zouden in eerste instantie op zondag de crossing doen, maar het zou erg hard gaan waaien die dag en ze raden het ons af om de crossing te lopen. Maandag werd veel beter weer voorspelt en dus besloten we om ere en extra nachtje te blijven en erop te wagen dat het weer maandag beter zou zijn. Op zondag hebben we ingewandeld met een wandeling van 2 uurtjes, was een erg mooie wandeling!
Maandag bleek het een zeer mooie en goeie dag te zijn, mooi helder, zonnetje erbij, alleen het windje was koud! En aarbij moet gezegd worden dat het in de nacht 0 graden was!! Het was echt friezing koud, maar gelukkig werd het snel al wat warmer! Met goede moed en goed gevulde rugzakken begonnen aan de crossing. De eerste uurtjes gingen goed, tot ik bij de klim aamkwam en er nog een waarschuwingsbord stond of je wel zeker wist of je naar boven wilde…alleen met de blik naar boven en te zien hoe stijl het wel niet was begon ik heel erg te twijfelen en wilde ik eigenlijk omdraaien…gaat mij, als onervaren wandelaar en geen conditie, nooit lukken! Maar gelukkig had ik daar Marjon bij me, die heel geduldig was en me er echt wel doorheen gesleept heeft, niet alleen door dat stukje, maar de hele tocht hebben we een boel lol gehad, ondanks het vele afzien. Want afzien was het toch wel…google voor de lol maar eens op afbeeldingen tongariro crossing…het is zand, stenen, kiezels, drap en dan nog mega stijl….wat me er ook doorheen hielp was de gedachten dat ook oudere mensen en kinderen deze crossing deden, als hun het konden, kon ik het ook wel! Het was een lange toch, met vele uren lopen en meer dan 11 km dalen…wat miss nog wel het lastigste was, een paar uur lang alleen maar dalen. Maar de beloning na het klimmen was er wel, het was ontzettend mooi en het voelde ook echt als een overwinning! Ik was ontzettend trots op mezelf en op alle andere mensen want het is echt geen easy walk. Maar het voelde ontzettend goed toen we het einde haalde! Helaas wel met een eindspurt van 45 minuten omdat we anders de shuttle bus niet zouden halen…tenminste, dachten we, de shuttle was uiteindelijk 45 minuten te laat!
Ik heb nog veel meer meegemaakt en prachtige dingen gezien, ik moet eerlijk bekennen dat het ook echt een prachtig land is! We hebben tot nu toe ook erg geluk met het weer en elke dag hebben we een zonnetje bij ons, heerlijk! Hopen dat dit nog even aan houd!
On the road again and it’s amazing…het is echt zo! De vrijheid, ons vannetje, de mooie plekjes, de vrijheid, het is ultiem genieten! Ik weet niet welke dag het is, hoe laat of waar we gisteren waren of wat we gedaan hebben, de tijd vliegt en kan ik niet meer terug vinden….het is geweldig!
We hebben helaas wel veel minder bereik in de gebieden waar we nu zijn, nu hebben we (illegaal) gratis wifi, dus even snel gebruik van maken! Volgende keer krijgen jullie meer te horen, voor nu is de tijd helaas op en wordt het tijd om naar onze volgende bestemming te gaan!
Fijne carnaval voor iedereen! Alaaf!
Dikke kus en veel liefs uit Nieuw Zeeland!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
